T

Opgroeien valt niet mee. Zo huppel je als kind blij en vrolijk door het leven. Zo ben je ineens volwassen aan het worden en op zoek naar jezelf. Naar wie je bent of wilt zijn. Daar zit een spanning tussen die onverdraaglijk kan zijn. Voor de een meer dan voor de ander. Het leven is vrolijk en somber, blij en verdrietig, eindig en eindeloos, eenvoudig en onbegrijpelijk. Het duurt lang voor de een, kort voor de ander. Alleen op de wereld zijn we allemaal. In je hoofd is er niemand die zegt dat het allemaal wel meevalt en je troost.

11 november 2010