Arendsoog

Als ik vroeger in gedachten verzonken door het dorp fietste kwam ik regelmatig bij mijn oma uit. Ook als ik daar niet wilde zijn. Maar als ik rechtsomkeert wilde maken hadden de gordijnen al bewogen en wist ik dat ik niet meer terug kon. Mijn oma hield de straat scherp in de gaten vanachter de vitrage. Wat kom je doen? Ik kwam zomaar langs en kan maar even blijven. Donderse jongen, zei ze dan, moet je een opneuker? Ik kreeg een cola en chips en ze stak van wal. Dat ik intussen de “Televisier” las deed niet ter zake.

22 november 2010