Eerst nog wat eten zei Likkepot

Het lijkt zo eenvoudig. Een vermoeide tweeling naar bed brengen. Je leest wat voor en zingt wat liedjes. Dan vallen ze vanzelf in slaap. Het lijkt zo eenvoudig maar dat is het niet. Ze lagen naast elkaar en ik daar weer naast. Dat ging niet. Toen het voorlezen voorbij was en de liedjes waren gezongen was er geen gelijktijdig slaapmoment. Als de een slaperig werd wilde de ander stoeien. Als de ander slaperig werd ging de een hard zingen. Dan ik maar in het midden. Ook dat was geen succes. Er zat niet anders op dan te wachten op oma.

14 september 2015