Oesters

Ik ben nooit een fan geweest van oesters. Een hap snot die weliswaar gemakkelijk naar binnen glijdt maar waar behalve een zilte smaak niet veel plezier aan te beleven valt. Ik ben van mening veranderd tijdens onze vakantie. In het Normandische St Vaast. De plaatselijke oester heeft een nootachtige smaak. Althans, volgens de toeristenfolder want zelf proef ik het niet. Desalniettemin is het naar binnen laten glijden van die plaatselijke oesters een aangename ervaring. Dat neemt niet weg dat het oesters eten op zich een merkwaardige gewoonte is. Weer een moreel dilemma erbij. Het valt niet mee onbekommerd te consumeren.

7 juli 2014