Ja zeiker meneer

Een mens wordt gevormd door ervaringen. Soms prettige, soms vervelende en soms moeilijk plaatsbare. In mijn herinnering werd ik op de lagere school verondersteld met twee woorden te spreken als in ja meester, nee meester. Dat er op de middelbare school andere omgangsvormen waren begreep ik toen ik terecht werd gewezen na een ja meester. Volgens de docent moest ik hem aanspreken als meneer. Of ik dat begreep? Er viel even een stilte want ik werd toen al niet graag ter verantwoording geroepen. Ja zeiker, meneer. Het was iemand van de overkant die niet doorhad dat ik geen dialect sprak.

18 maart 2016

P.S. Geinspireerd op "Heer en Meester"