Hijgend hert

Ik heb mijn jeugd doorgebracht op een Nederlands-Hervormde lagere school. Geen onverdeeld genoegen maar het heeft voor zover ik nu kan nagaan ook geen zware littekens nagelaten. Elke zondagavond een psalmvers in mijn hoofd stampen en dat op maandagochtend opdreunen. Het psalmvers was mijn beste vak. Een lange rij tienen. Maar van de inhoud is me nagenoeg niets bij gebleven. Veel onbegrijpelijke zinnen. Hijgend hert der jacht ontkomen is zo'n beetje de enige strofe die me is bijgebleven. Misschien ook wel omdat ik me terugkijkend soms een hijgend hert voel dat aan de jacht van de zwaarmoedige gelovigen is ontkomen.

22 april 2011